پیام تسلیت مدیرعامل هلال احمر خراسان رضوی بمناسبت درگذشت پدر امدادهوایی // :
آسمانیترین پرواز / عروج تا ملکوت
کاپیتان اسماعیل وحید، از خلبانان دوران دفاع مقدس و نخستین خلبان و مبدع امداد هوایی جمعیت هلال احمر که سالها سابقه حضور در عملیاتهای امداد و نجات را در حوادث و سوانح کشور داشت در آخرین پرواز خویش ابدی شد.
اسماعیل وحید زاده ۱۳۳۴ در محله مهرآباد تهران بود که در سال ۱۳۷۰ و پس از سالها خدمت در هوانیروز به سامانه پروازی هلال احمر پیوست و با راهاندازی امداد هوایی، ناجی حادثهدیدگان بسیاری در عملیاتهای امدادی جمعیت هلال احمر شد و اینک در آخرین پرواز خویش به ابدیت جاودان شد.
... «سال 66، زمان جنگ بود، در مريوان مستقر بوديم كه خبررسيد براي حمل مجروح بايد به پرواز دربيايم. هنوز 20متري از زمين فاصله نگرفته بودم كه موتور بالگرد در رفت و پدال ها زير پايم كار نمي كردند و پره ها با سرعت مي چرخيدند، چرخشي كه ادامه آن به سقوط بالگرد و جان باختن همه ختم مي شد».
كاپيتان وحيد با گفتن از خاطره اي كه او و همراهانش را در يك قدمي مرگ قرار داده بود، اينگونه ادامه داد: اهميت ثانيه ها را آنجا دريافتم، در يك لحظه تصميم به خاموش كردن موتور بالگرد گرفتم، انتخابي كه به آهسته شدن دور چرخش پره ها ختم شد در همان حين چندين مرتبه به اتاق فرمان اعلام كردم كه دستگاه ها از كنترل خارج شده و درخواست كمك كردم. بالگرد ميان گل ولاي با زمين برخورد كرد.
دقايقي همه ساكت بر جاهاي خود ميخكوب شده بوديم، همه ثانيه هاي مرگباري را پشت سر گذاشته بوديم، ثانيه هايي كه هر لحظه مرگ را به خود نزديك تر حس مي كرديم ولي حكمت خدا نجات ازحادثه بود.
چند دقيقه نگذشته بود كه صداي بالگردي شنيده شد. آنها كه رسيدند ما تازه خود را از داخل بالگرد گرفتار شده در گل ولاي بيرون كشيده بوديم.
دوان دوان با كاورهاي حمل جنازه به سمت ما مي دويدند و ما لبخند زنان به آنها مي نگريستيم كه تصور مرگ ما را بعد از اين حادثه داشتند.
«در آن ثانيه ها كه مرگ با سرعت به قصد جانمان مي آمد به هيچ چيز جز تمركز براي يافتن راهي براي نجات نمي انديشيدم، آن لحظه بيشتر از هميشه حمايت خدا را حس كردم و پس از آن تنها شنيدن صداي خانواده ام را دوست داشتم.
وجودم پر شده بود از دلتنگي ديدن چهره هايشان و شنيدن صدايشان، وقتي در ثانيه هايي اينچنيني قرار مي گيري هرچه از ذهنت مي گذرد خوبي و نيكي اطرافيان دوست داشتني ات است».
كاپيتان وحيد با گفتن اين جملات از نقش مثبت خانواده اش در اين سال ها گفت: هميشه همدلم بودند و اگر تا اين حد هميارم نبودند آسوده، قادر به دنبال كردن رسالتي كه انتخاب كرده بودم نبودم...
و چگونه میتوان باور کرد نبودن او را که همواره جانبخش دیگران بود و ناجی درماندگان در بلایا و حوادث ...
رسم زندگی او و زیست مجاهدانهاش او را جاودانه کرد...
ذره ذره در پرتو خورشید اوج گرفت ؛ در دوران دفاع مقدس آبدیده شد تا سختی حوادث و گردنهها برایش آسان شود و در آخرین پرواز، رسم اوج و عروج تا ملکوت را بیاموزد و بیاموزاند که کاپیتان "وحید" همچنان و همیشه زنده است به وعده حضرت حق که فرمود: " و من احیاها فکانما احیاالناس جمیعا "
و مگر نه آن که، هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق ...
اسماعیل جان
سلام ما را به رسول خدا(ص) و اولیای الهی و شهیدان و یاران رفته از جمعمان برسان ...
بهشت برین نصیبت و تداوم مسیر آسمانی خدمت تا خدا پررهرو باد.
دکتر سید مجتبی احمدی
مدیرعامل جمعیت هلال احمر خراسان رضوی