تاریخ: ۱۳۹۸/۱۱/۶
حکمت سیلاب در سیستان تا بلوچستان
بارها شنیده‌ایم که کار خدا بی‌حکمت نیست! اما باورمان نمی‌شود که سیلاب خانمان برانداز هم می‌تواند حکمت داشته و همراه با رنج و نقمت دارای گنج و نعمت هم باشد اما بود و دیدیم!

بارها شنیده‌ایم که کار خدا بی‌حکمت نیست! اما باورمان نمی‌شود که سیلاب خانمان برانداز هم می‌تواند حکمت داشته و همراه با رنج و نقمت دارای گنج و نعمت هم باشد اما بود و دیدیم

!

مجتبی محمودی، سخنگوی جمعیت هلال احمر خراسان رضوی در یادداشتی درباره حکمت سیل سیستان و بلوچستان نوشت:

بارها شنیده‌ایم که کار خدا بی‌حکمت نیست! اما باورمان نمی‌شود که سیلاب خانمان برانداز هم می‌تواند حکمت داشته و همراه با رنج و نقمت دارای گنج و نعمت هم باشد اما بود و دیدیم!

باران بی‌امان در سیستان و بلوچستان که به گفته موهبتی، استاندار این منطقه به بیش از ۳۰ هزار مترمکعب هم رسید، به‌شدت مخرّب بود چنان‌که شدت امواج خروشان سیلاب تیرهای چراغ برق را از جا کند و اثری از جاده‌ها هم در بعضی مناطق باقی نگذاشت و خانه‌های مردم و روستاهای محل سکونتشان را با هم به نابودی کشاند؛ آش با جاش! حالا حکمتش کجاست!؟

استان محروم سیستان و بلوچستان که سال‌هاست بدون رقیب در رتبه آخر توسعه استان‌های کشور مانده است به برکت سیلاب زیر نور رسانه‌ها واقع شد تا دیده شود!

پیام پدرانه رهبر انقلاب اسلامی هم مزید بر علت شد تا عزم و وفاق بیشتر نهادها و گروه‌های مردمی ولایتمدار را  به‌وجود آورد تا موج وحدت در خدمت پدید آید و آنگونه که فعال شدن گسل زلزله در کرمانشاه مانع شکاف بیشتر در صفوف امّت شد، سیلاب سیستان بلوچستان هم شکوه مهربانی مردمان ایران زمین را باز شکوفا کرد تا مرهمی بر زخم‌ بحران و تسکینی بر آلام دردمندان سیل‌زده باشد.

حضور یک هفته‌ای کاروان امدادی ۷۲ نفره هلال احمر خراسان رضوی در ۶۶ روستای دورافتاده و صعب‌العبور بخش تلنگ قصرقند بلوچستان علاوه بر خدمات امدادی و اسکان اضطراری و توزیع بیش از ۳ هزار بسته اقلام غذایی، حداقل پیامش همدلی و درک این باهم بودن بود.

مردمی که بسیاری از آنان پیش از این نیز فاقد حداقل امکانات زیستی مانند آب آشامیدنی سالم و همچنین راه ارتباطی ایمن و آسفالت و برق بودند و هیچ بهره‌ای از امکانات رفاهی متداول مانند تلفن، کولر، یخچال، گاز، تلویزیون و... نبرده بودند.

و اکنون و در شرایط پساسیلاب، همان اندک امکاناتی که پیش از این نیز بوده را هم از دست داده و راه‌ خاکی و معدود زیرساخت‌هایشان مشمول خشم طبیعت و خروش گل‌ولای شده و نابود است.

محصولات کشاورزی خلایق زیر خروارها خاک و نخاله‌های سیلاب مدفون است و آبرسانی در بسیاری از روستاها به صورت سقایی و با تانکر انجام می‌شود و جیره‌بندی است، سہمیه روزانه 15 لیتر برای هر نفر!

شبکه لوله‌کشی روستایی که به گفته اهالی از سال 95 شروع شدہ هنوز در دست اقدام و در گیرودار بودجه و عزم و اهتمامی‌ است که یا نیست یا نم کشیده و ای‌کاش به برکت سیلاب و حکمتی که در آن است، تکمیل و تحقق یابد، ان‌شاالله.