رئیس جمعیت هلالاحمر با تاکید بر اینکه باید مفاهیم کلی و کیفی در تابآوری را به شاخصهای جزئی و اندازهپذیر تبدیل کرد، گفت: تابآوری در برنامه چشمانداز 10 ساله جمعیت به هیچوجه در حد شعار نیست و لذا ضروری است تا با شاخصهای عملی به افزایش سطح تابآوری جامعه دست یابیم.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی جمعیت هلالاحمر، دکتر سید امیرمحسن ضیائی در نشست مدیران ستادی و عامل استانهای جمعیت هلالاحمر با موضوع تابآوری جامعه در چارچوب راهبرد ده ساله با اشاره به اینکه امروزه در ادبیات دنیا، به خصوص در سازمانهای بشردوستانه، مدیریت بحران و ... موضوع تابآوری بسیار مورد توجه است، گفت: مفهوم تابآوری به درجات مختلفی تعریف شده، اما مفهوم نزدیکتر آن برای ما این است که یک جامعه تا چهاندازه توانایی و تحمل مواجهه با یک شوک و مخاطره را دارد و بدون از میان رفتن چرخههای عادی جامعه به حیات خود ادامه دهد.
وی افزود: جامعه تابآور با مولفههای مختلفی شناخته میشود که جدای از توانایی برای حفظ چرخههای عادی جامعه، میتوان به زمان بازگشت جامعه به حالت عادی، متوقف نشدن توسعه جامعه، تبدیل تهدیدها به فرصت و ... اشاره کرد.
مردم و آحاد جامعه؛ مهمترین بهرهبرداران تابآوری
رئیس جمعیت هلالاحمر با اشاره به اینکه جوامعی هستند که توانایی تبدیل تهدید مخاطرات به فرصت را دارند، اظهار کرد: مهمترین بهرهبرداران در تابآوری مردم و آحاد جامعه هستند و این تابآوری میتواند جامعه را مستحکم کرده و ذو به جلو نگه دارد.
وی با اشاره به اینکه جمعیتهای ملی در تابآوری به مفهومی انسانیتر توجه دارند، گفت: بر این اساس حفظ جان و مال انسانها در مخاطرات در کنار حفظ تکریم و آرمانهای انسانی در تابآوری مورد توجه جمعیتهای ملی خواهد بود.
تابآوری در برنامه چشمانداز جمعیت هلالاحمر هدف اصلی است
به گفته دکتر ضیائی؛ تابآوری در برنامه چشمانداز جمعیت هلالاحمر هدف اصلی بوده و در حد شعار نیست؛ لذا ضروری است تا با شاخصهای عملی سطح تابآوری در جامعه را افزایش داده و نقش خود را در این زمینه تعیین کنیم.
وی تاکید کرد: هدف اصلی ما این است که در موضوع تابآوری به تفاهمی جامع رسیده و بدانیم درباره چه موضوعی صحبت میکنیم و به شاخصهای ریزتر و قابل اندازهگیری برسیم و در تمام برنامههای جمعیت به آن توجه کنیم.
رئیس جمعیت هلالاحمر تاکید کرد: برای تبدیل جامعه به جامعهای تابآور باید ابتدا خود به عنوان جمعیت هلالاحمر به نهادی تابآور تبدیل شویم تا بتوانیم جامعه را به سطح تابآوری ارتقا دهیم و این کار قطعا نیازمند زمان است و ما نیز امیدواریم با هدفگذاری لازم به نتیجه غایی مورد انتظار خود که همان دستیابی به جامعه تابآور است؛ دست یابیم.