بیژن دفتری بشلی زاده ۱ فروردین ۱۳۲۷ در روستای «بشل» از توابع سوادکوه مازندران، در خانوادهای کشاورز متولد شد.
دوران تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شهرستان قائمشهر گذراند. پس از اخذ دیپلم وارد کادر نظامی ژاندارمری کل کشور شد. ولی در همان عنفوان جوانی به بیماری صعبالعلاج سارکوم روده کوچک مبتلا شد و چون امیدی به بهبودی نداشت، از ادامه خدمت در ژاندارمری انصراف داد. و پس از انجام عمل جراحی و بهبود نسبی، علاقهمند شد تا باقیمانده حیات خود را صرف خدمات انساندوستانه کند.
از بیژن دفتری بشلی به عنوان پدر امداد و نجات ایران یاد می شود او پیشکسوت صلیب سرخ جهانی، بنیانگذار طرح شبکه امداد و نجات جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران، مدیر دانشگاه علمی کاربردی سوانح طبیعی کشور، محقق و اولین مدرس مدیریت بحران و سوانح کشور و عضو هیأت علمی بسیاری از دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی ایران بود.
او مدت دو دوره جمعا شانزده سال به عنوان رییس سازمان امداد و نجات ایران فعالیت نموده و همچنین مدیریت بیمارستان شهرستان قائمشهر (شاهی)، معاونت امداد استان مازندران، مدیر عامل جمعیت هلال احمر استان مازندران، معاونت خدمات امدادی هلال احمر کل کشور، قائم مقام معاونت اداری و مالی هلال احمر ایران، اولین مدیر عامل هلال احمر استان تهران ورییس شورای سیاست گذاری پایگاه اینترنتی مطالعات مدیریت بحران را در سوابق مدیریتی و امدادی خود داشت که به دلیل برخورداری از تجربه حضور، مدیریت و امدادگری در اکثر زلزلهها، سیلها و حوادث طبیعی در طول سه دهه گذشته ایران و جهان و سرشناسی در جوامع بین المللی صلیب سرخ، همکاران و شاگردانش از او به عنوان «چهره ماندگار و پدر امداد و نجات هلال احمر ایران» نام میبرند. کتابی تحت عنوان زندگینامهٔ بیژن دفتری در سوانح توسط معاونت پژوهشی مؤسسه علمی کاربردی هلال احمر ایران در مورد وی به عنوان یک الگوی مدیریت بحران منتشر شده است.