شهید سید احمد موسوی فرزند میرزا علی اکبر دهم اردیبهشت ماه 1346در خانواده ای مذهبی وزحمتکش در روستای فیروزآباد از توابع شهرستان بردسکن چشم بجهان گشود پس از سن کودکی به مدرسه رفت و دوران ابتدایی را در مدرسه سعدی روستا سپری نمود پس از آن بلحاظ عدم مدرسه راهنمایی در روستا و فقر مالی به شغل قالیبافی مشغول گردید ایشان علاقه خاصی به انقلاب اسلامی داشت او در راهپیمائی هایی که علیه رژیم شاه صورت می گرفت شرکت می نمود و با افرادی که علیه انقلاب حرف می زدند مبارزه می کرد، درکتابخانه روستا و بسیج وکلاسهای آموزش نظامی شرکت فعال داشت، به پدر ومادر و برادران و خواهران خود احترام می گذاشت ، به نماز و روزه و دعای کمیل و توسل و مسائل دینی علاقه داشت، پدرش سید و موذن روستا بود آن هم به اذان علاقه داشت و اذان می گفت، امام خمینی (ره) را خیلی دوست داشت فردی مهربان و ساده پوش و خوش اخلاق بود، همیشه قبل از اذان به خانه می آمد و شب در توی کوچه بازی نمی کرد، با شروع جنگ تحمیلی درسال 61 و62 برای دومین بار به جبهه رفت ایشان آرزوی شهادت داشت و در آخرین نامه اش می نویسد من سه آرزو دارم اول اینکه با مهدی موعود ملاقات کنم دوم اینکه راه بسته شده کربلا را باز نمایم و سوم اینکه به شهادت برسم. درمورخه 28/8/62 در منطقه عملیاتی پنجوین عراق بعنوان امدادگر در لشکر پنج نصرگردان صبار شرکت می نماید و در حین عملیات به شهادت می رسد و پیکر پاکش بلحاظ آتش سنگین دشمن بر جامی ماند و مفقود الاثر می گردد سرانجام در سال 1377 پیکر مطهرش که جزیک پلاک و یک مشت استخوان نبود آن کبوتر سفر کرده به دیار خود بازگشت و چشمهای در انتظار را بی منتظر نموده و درکنار همسنگران شهیدش در روستای فیروزآباد به خاک سپرده شد.