گزیده‌ای از وصیت نامه

این وصیت‌نامه را در حالی‌ که در سنگر نشسته‌ام و فکرم جز معبودم و تنها امیدم نیست می ‌نویسم. با قلبی مملو از امید و آرزوی شهادت آمدم و ان شاء الله به آرزوی خود خواهم رسید.

مادر خوبم مرا حلال کنید. سربلند باشید که فرزند خود را آن طور که خدا می ‌خواست تربیت کردید. دعاهای خوب شما و قلب پاکت و صبر و استقامتت به من این شهامت را داد که چند سال با کفر و ظالم بجنگم. از خدا می خواهم آنقدر صبر و استقامت به شما بدهد که در مقابل منافقین بتوانید مقاومت کنید. برایم لباس سیاه نپوش بلکه بهترین لباس‌هایت را بپوش تا کور شوند آنها که به انقلاب بد می‌‌گویند. و در سخنانتان مرا ناکام نخوانید که من به شیرین‌ترین کام رسیده‌ام.

سید مجید شوشتری