علامه بهلول گنابادي رهبر مبارزه بر عليه كشف حجاب رضاخاني
پس از آن كه زمزمه شوم اسلام ستيزي دولت وابسته رضاخاني به كشف حجاب منتهي شد، نهضت دفاع از شعائر اسلامي سراسري، كشور را فرا گرفت. در اين ميان، شيخ محمد تقي بهلول گنابادي از خطباي مشهور، اجتماع زائران حرم رضوي را فرصت مناسبي براي روشنگري عليه اين توطئه استعماري يافت. وي در روز شنبه 21 تيرماه 1314، در مسجد گوهرشاد، ضمن تشريح اقدامات دين ستيزانه رضاخان، مردم را به قيام دعوت كرد. زائران، در پاسخ به سخنان او، شعارهايي عليه رضاخان و در اعتراض به كشف حجاب سردادند. قواي دولتي به محاصره مسجد دست زدند. اين محاصره و زد و خورد چند روز طول كشيد تا اينكه به دستور شخص رضاخان، دژخيمان به مسجد يورش بردند و در جوار حرم رضوي كشتاري خونين و وحشيانه را آغاز كردند. شهداي اين حادثه را بين 2 تا 5 هزار نفر تخمين مي‌زنند. كاميون‏هاي بسياري، اجساد زائران را كه جز سلاح ايمان و شهادت، چيز ديگري به همراه نداشتند، براي دفن به خندق‏هاي اطراف مشهد منتقل كردند. شيخ بهلول، كه از اين حادثه به طور معجزه آسائي گريخته بود، چند شب را در خانه پيرزني در مشهد مخفي بود. سپس به طور مخفيانه به شهرهاي اطراف مشهد سفركرد و ضمن تشريح قيام، كوشيد دوباره به جمع‌آوري قوا بپردازد. به همين منظور به شهرهاي شيعه‌نشين افغانستان نيز سفر كرد. در اين سفرها، او را بازداشت و حبس كردند. اين حبس بيش از 31 سال طول كشيد. با اين حبس، او به مقاوم‌ترين زنداني سياسي جهان بدل شد.  
مقام معظم رهبري در پيام خود به مناسبت درگذشت اين روحاني برجسته نيز به نقش ايشان در مبارزه با كشف حجاب اشاره و بيان داشتند:خبر درگذشت روحانی وارسته وپارسا مرحوم حجت الاسلام آقای شیخ محمد تقی بهلول (رحمه الله علیه)را باتاسف ودریغ دریافت کردم .این بنده صالح ومجاهد وپرهزگار که عمرطولانی وپرماجرای خود رایکسره با مجاهدت وتلاش گذرانید یکی از شگفتی های روزگار مابود .هفتاد سال پیش در ماجرای خونین مسجد گوهر شاد،زبان گویای ستمدیدگان وحق طلبان شد وآماج کینه یحکومت سرکوب گر پهلوی گشت بیست وپنج سال مظلومانه در اسارت حکومت ظالم دیگری انواع رنج ها وازارها را تحمل کرد. پس از ان سالها در مصروعراق ندای مظلومیت ملت ایران را از رسانه ها  به گوش مسلمانان رسانید. سالها پس از آن در ایران بی هیچ پاداش و توقعی به هدایت دینی مردم پرداخت.در سال های دفاع مقدس ، همه جا دل های جوان و نورانی رزمندگان را از فیض بیان رسا و صادقانه خود نشاط و شادابی بخشید نود سال از یک قرن عمر خود را به خدمت مردم و عبادت خداوند گذرانید. زهد و واراستگی او ، تحرک و تلاش بی وقفه پیکر نحیف او ، ذهن روشن و فعال او ، حافظه ی بی نظیر او ، دهان همیشه صائم او ، غذا و لباس و منش فقیرانه ی او ، شجاعت ، فصاحت و ویژگی های اخلاقی برجسته ی او ، از این مومن صادق , انسانی استثنایی ساخته بود.اکنون این یادگار یک قرن تاریخ پرحادثه ی مبارزات ملت ایران از میان ما رفته و انشالله قرین رحمت و مغفرت الهی است. به همه ی علاقه مندان و دوستان و نزدیکان آن مرحوم تسلیت می گوئیم و فضل و فیض خداوندی را برای او مسئلت می کنم.