«باران» می‌بارد. پشت شیشه پنجره دخترک بیرون را می‌پاید، نیم‌خیز می‌شود، نای بلند شدن ندارد. نه توانی در پا و نه قوه‌ای در دست. شوق «باران» به ایوان خانه می‌کشدش. سینه‌خیز خود را به ایوان می‌رساند تا قطره‌های «باران» را دریابد. نخستین قطره به صورتش می‌خورد و انگار توانی دوباره می‌یابد. خود را به خیسی «باران» می‌سپارد....

داستان «باران» این‌گونه آغاز می‌شود و هر جا که باشد طراوت می‌آورد. حکمت باران چیست که هنوز معلومِ کسی نشده تا چگونه همین چند قطره، تو گویی که معجره می‌کند. معجزه‌ای که کودک و نوجوان بریده از دنیا «از داغ معلولیت» بلند می‌شود و جامعه را به تشویق خود وامی‌دارد.

داستان این است که حمید کیانیان، گروه نمایشی‌ای را به نام «باران» چند سالی است راه انداخته و کلی این‌سو و آن‌سو گشته و بچه‌هایی که در جامعه «معلول» خوانده می‌شوند (و در اصل توان‌خواه هستند) را دور هم جمع کرده و مطابق آنچه از کارنامه‌شان مشخص است، گروهی در استاندارد معمول ایجاد کرده، گروهی خواسته و توانسته در بسیاری از موارد با دیگرانی که سالم نامیده می‌شوند به رقابت بپردازد و حتی جایی بوده که اینها خواسته‌اند و آنها نتوانسته‌اند!

حمید کیانیان درباره موجودیت این گروه و این‌که چطور کار خودش را آغاز کرده، گفت: موسسه خیریه توانمندسازی بچه‌های باران پیشتر با نام گروه تئاتر معلولان جسمی - حرکتی مشهد با ٩‌سال تلاش مستمر با سرپرستی و کارگردانی من کارش را آغاز کرد و تا امروز موفق به اجرای نمایش در ٢٥ شهر کشور شده و بالغ بر ٤٦ اجرا، امید، عشق و توانمندی را به تک‌تک هموطنانمان هدیه داده است. کیانیان افزود: این عزیزان تاکنون موفق شده‌اند با صعود به قله هزارپله رودخان، کویرنوردی و برگزاری بیش از ١٤٠ غرفه کارآفرینی توانمندی خودشان را باز به مردممان و به خودشان ثابت کنند. از جمعه یکم اردیبهشت تا دهم اردیبهشت در سالن هلال‌احمر مشهد میدان ده دی هر شب از ساعت ٨ شب در خدمت مردم عزیزمان خواهیم بود. به گفته او، از مهمترین اهداف این مجموعه تغییر دیدگاه مردم و مسئولان از ترحم به احترام در مواجهه با معلولان است، کارآفرینی و تقویت قدرت و عشق و ایمان در میان معلولان هم از دیگر اهداف ماست. کارگردان و سرپرست گروه باران، این را هم گفت که در کار نمایش‌درمانی سعی بر این است که تقسیم نقش‌ها طوری باشد که با معلولیت‌های جسمی آنها تناسب داشته باشد. به گفته او، ما قرار نیست از بچه‌ها یک انسان سالم در بالای صحنه نشان دهیم. قرار است بچه‌ها را با همان محدودیت‌هایی که دارند نشان دهیم. اما قرار است آنها به بهترین وجه نمایش داده شوند با توانمندی با قدرت و با نیرو، به همین دلیل تقسیم نقش‌ها براساس نوع معلولیت و توانمندی بچه‌ها در حرکت‌های بدنی که دارند انجام شده است.

کیانیان نمونه‌های زیادی از بهبود بچه‌ها بر اثر فعالیت‌های نمایشی دارد: ما دختری داشتیم که تمام مدت روی تخت بود و حتی سرویس بهداشتی‌اش هم روی تخت بود. الان‌ سال دوم دانشگاه است و خودش با ویلچر به دانشگاه می‌رود و برمی‌گردد.

اجرا در اردیبهشت

گروه «باران» آن‌طور که کیانیان می‌گفت همین چند روز پیش در سالن هلال‌احمر مشهد اجرا داشته و تا دهم اردیبهشت هم کارش ادامه دارد. اجرایی که میهمانانی هم آنها را همراهی کردند. آدم‌های سینه‌سوخته تئاتر مثل امین تارخ به تماشای بازی بچه‌های باران در «پرنده و فیل» رفتند و لحظاتی بود که از آن بازی و از آن توانایی خشکشان زد. غیر از امین تارخ، استاد یدالله وفاداری و استاد خلج نیز میهمان گروه باران بودند.

آن‌طور که اهالی تئاتر می‌گویند، کار این گروه کم و کسری نسبت به آنچه گروه‌های معمول در تئاتر انجام می‌دهند، ندارند. ‌حمید کیانیان که در مسیر راه‌اندازی این گروه مشقت‌ها و مرارت‌ها کشیده گفت: بارها اتفاق افتاده که این بچه‌ها روی سن بوده‌اند و بعد از اتمام کار وقتی برای ادای احترام به تماشاگران در پایان کار آمده‌اند، تازه آن‌جا فهمیده‌اند که اعضای این گروه معلول هستند. حمید کیانیان، کارگردان و در اصل مدیریت گروه را به عهده دارد و برادر بزرگتر خانواده معمولا نویسنده کارهاست. داود کیانیان، نویسنده «پرنده و فیل» هم هست. او قبل از اجرای این نمایش در سالن هلال‌احمر مشهد می‌گفت: «مبارک است. یقین دارم که بچه‌ها با شور و هیجانی که دارند، اجراهای موفقی خواهند داشت. من همیشه از گروه تئاتر بچه‌های باران انرژی گرفته‌ام. زیارت آنها و زیارت هنرنمایی آنها برای من بسیار ارزشمند است و خوشحالم که تاکنون دو اثر «راز درخت مقدس» و «پرنده و فیل» توفیق آن را یافته‌اند که توسط آنها روی صحنه بروند. امیدوارم که من هم توفیق آن را بیابم تا بار دیگر بتوانم اجرای خوب آنها را در سالن تاریخی «هلال‌احمر» که دارای پیشینه‌ای بسیار درخشان در اجرای تئاتر‌های آن شهر است، شاهد باشم.