پیام تبریک سرپرست جمعیت هلالاحمرسرخس به مناسبت روز جهانی داوطلب
داوطلبان عطر تبسم خدا را به ناامیدان هدیه میکنند
در پیام سرپرست جمعیت هلالاحمرسرخس به مناسبت روز داوطلب آمده است: شما چاردیواری خانهتان را به اندازه رفع سفره فقیران، التیام رنج و اندوه بیماران و مرهم گذاشتن بر زخم حادثهدیدگان، گسترش دادید و عطر تبسم خدا را به ناامیدان هدیه کردید
به گزارش روابط عمومی جمعیت هلال احمر:سرپرست جمعیت هلال احمرسرخس در پیامی روز جهانی داوطلب را تبریک گفت
در متن پیام محمدرضائی سرپرست جمعیت هلال احمر سرخس خطاب به اعضا، داوطلبان، خیرین و نیکوکاران جمعیت هلال احمر آمده است: نقش یک ماه سرخ بر زمینهای از نیت سپید، از رنگین کمان همتی نشان دارد که با وسعت یک هلال، روی سر بشریت سایه میافکند تا ملائک هفت آسمان از هفت اصل این «هلال احمر» و جمعیت داوطلبین اش شادمان شوند
بشر دوستی، بی غرضی، بی طرفی، عدم وابستگی، خدمات داوطلبی، یگانگی و جهان شمولی، عناوین عزت آفرین حرکت خیرخواهانه شماست که ابر سخاوت «سلمانی» و باران بی انتهای برکت «مسلمانی» بر خاک خیرخواهی بارید تا جهانیان بدانند نوعدوستی و یاری رسانی، الفبای ادبیات اسلامی و ایرانی هموطنان ماست
در ادامه این پیام آمده است: به قبله همدلیتان نماز شکر میخوانیم که با احرام سپید یکدلی، کعبه دل را طواف کردید؛ چینی شکسته قلب نیازمندی را بند زدید و با بیت الغزل معرفت و لسان الغیب محبت بی منت، حافظانه در خاطره تاریخ باقی ماندید.
هنـرمند واقـعی شـماییـد که حلقه اتصـال نیاز نیازمندان و توان توانـگران شـدهاید و نقـش خود را در چهـارضـلعی «هدایت، حمایت، مهارت و مشارکت» جاودانه کردید. شما که چاردیواری خانه تان را به انـدازه رفع سفره فقیران، التیام رنج و اندوه بیماران و مرهم گذاشتن بر زخم حادثه دیدگان، گسترش دادید و از طبله توانگری خویش عطر تبسم خدا را به ناامیدان، هدیه کردید
شما نیازمند مریزاد و مرحـبا نیسـتید! اما اگر به آیین حق شناسی، از بلندای همتتان نگوییم، بدهـکار آدمیت خواهیم بود.فرشتگان رحمت شما عاشقید و با عیار عقل، نمی توان پرواز عاشقانه شما را اندازه گرفت. تنها میتوانیم اعترافی عاشقانه از سعدی را به شما تقدیم کنیم:این سرایی است که البته خلل خواهد یافت/خنـک آن قوم که در بنـد سـرایی دگرند/کاشـکی قیـمـت انفـاس بداننـدی خـلـق/ تا دمی چند که باقی است غنیمت شمرند/ سـعدیــا مــرد نـکونــام نمـیـرد هـرگـز/مرده آن است که نامـش به نکویی نـبرند