به گزارش روابط عمومی جمعیت هلال احمرسرخس محمد رضائی رئیس جمعیت هلال احمرسرخس در خلال برگزاری نشست با عوامل عملیاتی شرکت کننده در امدادرسانی به حادثه دیدگان ناشی از زلزله بم گفت:
طبق تجربیات عینی ومیدانی تنها کسانی که به طور مستقیم بلایا را تجربه می کنند یعنی قربانیان اصلی تنها کسانی نیستند که آثار هیجانی وعاطفی بلایا را احساس می کنند بلکه قربانیان ثانویه ازجمله خانواده کسانی که مستقیماً از بلایا متاثر شده اند ،شاهدان وناظران ، نیروهای امدادی داوطلب ورسمی که در پی نجات قربانیان هستند نیز ممکن است آثار عاطفی شدیدی را تجربه کنند.
کارکنان بهداشتی وبهداشت روان ونیروهای امدادی دیگری که متعاقباً با قربانیان اصلی وثانویه کار می کنند نیز تحت آثار جسمی وعاطفی سانحه بر دیگران واحتمالاً برخود قرار می گیرند .
وی در ادامه گفت:کسانی که به عنوان زلزله زده در سرپناه یا یک اردوگاه جا می گیرند،مجبورند که برای دوره های زمانی کوتاه یا دراز مدت به شکلی طاقت فرسا وپیوسته با پیامدهای این زمین لرزه مواجه شوند .در چنین شرایطی به خسارات مالی وجانی ، از دست رفتن حریم خصوصی، از دست رفتن اجتماع،از دست رفتن استقلال ، از دست دادن آشنایی با محیط واز دست رفتن اطمینان نسبت به آینده نیز افزوده می شود. استحکام خانواده ها از هم پاشیده می شود وتقسیمات کاری محو می شود.
رضائی خاطرنشان کرد: وقتی سخن از جمعه 5 دیماه 1382 وفاجعه زلزله بم، سرزمین نخل های استوار وبهار نارنج به میان می آید، درکنار خسارات سازه های فیزیکی وتخریب 90 درصدی فضای شهری که درمدت 12 ثانیه هزاران نفر کشته ، زخمی وبی خانمان شدند ، آسیب های روانی –اجتماعی بر روح وروان بمی ها وساختارهای اجتماعی این شهر از خاطرمان می گذرد.
رئیس جمعیت هلال احمر سرخس بیان کرد:پیامدهای ناشی از تالمات روحی ورنج از دست دادن عزیزان ، بیکاری کارگران فصلی، هم زیستی گروه های بومی وغیر بومی در اردوگاه های موقت، مهاجرت های اجباری ، از دست دادن شبکه خویشاوندی که به مرور برای بعضی از گروه های درمعرض آسیب بیشتر وتاب آوری کمتر مانند سالمندان، زنان وکودکان تنها وطبقه اقتصادی پایین شهر، به افسردگی های طولانی مدت وآسیب های اجتماعی منجر شد. آسیب هایی که بعد از گذر 17 سال با وجود بازسازی فیزیکی این شهر، به دلیل کم توجهی تخصصی به سلامت روانی ،اجتماعی بازماندگان زلزله بم مانند بغض فروخورده ای در دل مردم این شهر باقی مانده است.